Μπορεί το αναλυτικό πρόγραμμα σπουδών της Γ’ Γυμνασίου να περιλαμβάνει μόνο τη διδασκαλία της τραγωδίας «Ελένη» του Ευριπίδη, οι μαθητές και οι μαθήτριες, όμως, επέλεξαν να εμβαθύνουν περισσότερο, να πάρουν τα ηνία της διδασκαλίας και να παρουσιάσουν στους συμμαθητές τους στοιχεία από όλο το φάσμα της αρχαίας ελληνικής δραματικής ποίησης.

Ο μύθος των Λαβδακιδών στην «Αντιγόνη» του Σοφοκλή, η θυσία της Ιφιγένειας μέσα από τα μάτια του Ευριπίδη, η τραγικότητα του Οιδίποδα στο έργο «Οιδίπους τύραννος» του Σοφοκλή, η θρυλική τριλογία του Αισχύλου «Ορέστεια», ο Αριστοφάνης και η προέλευση της κωμωδίας και τα βασικά χαρακτηριστικά του σατυρικού δράματος ήταν ορισμένα από τα θέματα που απασχόλησαν τους μαθητές, οι οποίοι μέσα από εκτενή έρευνα και προσπάθεια φώτισαν άγνωστες γι’ αυτούς πτυχές του αρχαίου ελληνικού δράματος.

Συνδυάζοντας, παράλληλα, τις πληροφορίες που συνέλεξαν για τη δραματική ποίηση με την αρχαία ελληνική τεχνολογία, μας παρουσίασαν θεατρικά μηχανήματα του 5ου αιώνα π.Χ, εστιάζοντας στο καλλιτεχνικό αποτέλεσμα που αυτά προσέφεραν μέσα από τα «εφέ» που δημιουργούσαν σε κάθε παράσταση.

Μέσα από την έρευνα που οι μαθητές πραγματοποίησαν, αντιλήφθηκαν την πολύτιμη παρακαταθήκη που μας κληροδότησαν οι αρχαίοι Έλληνες, και φυσικά, συνειδητοποίησαν τους λόγους για τους οποίους το αρχαίο ελληνικό δράμα επιβιώνει μέχρι σήμερα, διατηρώντας το ενδιαφέρον των θεατών των παραστάσεων αμείωτο.